Barcelona is de hoofdstad van de Spaanse autonome regio Catalonië. Ik weet dat ik me er niet bij iedereen geliefd mee maak door te zeggen dat het een Spaanse regio is, maar dat is hoe de situatie momenteel is. Natuurlijk hebben we allemaal de perikelen meegekregen rondom het onafhankelijkheidsreferendum. Doch als gewone toerist hebben we daar weinig mee te maken. In dit artikel kijk ik dan ook puur door de toeristische bril naar Barcelona.
Barcelona in het kort
Barcelona ligt in het Noordoosten van Spanje, aan de Middellandse Zee. De stad ligt op een plateau en wordt omgrensd door de bergketen Serra de Collserola.
De gehele metropool Barcelona telt zo’n 7 miljoen inwoners, waarvan er 1,6 Miljoen in de stad zelf wonen. De officiële taal is Spaans, maar onderling spreken de inwoners van Barcelona meestal Catalaans.
Over de ontstaansgeschiedenis van Barcelona bestaat geen eenduidig verhaal. De eerste sporen van civilisatie in het gebied dat nu Barcelona heet stammen van c.a. 2000 tot 1500 voor Christus.
De bekendste straat van Barcelona is La Rambla (Spaans), ook bekend als las Ramblas en in het Catalaans als Les Rambles. De Rambla is een 1200 meter lange boulevard door het centrum van Barcelona. Het middelste deel is alleen toegankelijk voor voetgangers.
Antoni Gaudí
Wie Barcelona zegt zegt Gaudí. Deze Catalaanse architect drukte als geen ander zijn stempel op de stad. Antoni Gaudí werd op 25 juni 1852 geboren in het nabijgelegen Reus. Op zijn 17e vestigde hij zich in Barcelona om daar architectuur te gaan studeren.
Gaudí’s meest bekende ontwerp is de Sagrada Família, de rooms-katholieke basiliek in het centrum van de stad. Daarnaast ontwierp hij nog diverse gebouwen in zijn bekende Catalaans modernistische stijl.
Ook van de hand van Gaudí is Park Güell, een uitgestrekt stadspark in het stadsdeel Gràcia in het noordoosten van Barcelona. Park Güell zal waarschijnlijk het meest bekend zijn vanwege de beroemde banken. Deze kun je op schaal in elke souvenirwinkel van Barcelona kopen.
De Rambla bij nacht…
In 2008 bezocht ik de Catalaanse hoofdstad Barcelona. Het was in het weekend dat het Spaanse elftal de EK finale tegen Duitsland moest spelen. Die zondag zag ik een groepje Duitsers over de Rambla lopen die zongen “Schade Spanien alles ist vorbei”.
De avond van de grote wedstrijd won het Spaanse elftal met 1-0 van Duitsland. Snel spoedde ik mij naar de Rambla, die vlakbij mijn hotel was, om getuige te zijn van het feestje. De man achter de hotelbalie had reeds een brede glimlach op zijn gezicht.
Aangekomen op de Rambla was het een groot feest. Iedereen was door het dolle heen. De Spaans-Catalaanse kwestie leek op dat moment geen enkele rol te spelen. Groot was mijn verbazing dan ook toen ik later in Nederland een journalist hoorde zeggen dat de overwinning van het Spaanse elftal in Barcelona amper was gevierd. Over betrouwbare verslaggeving gesproken…
Enkele Duitsers toonden zich sportief door tegen iedereen Felicidades (Spaans voor gefeliciteerd) te zeggen. Vervolgens zongen ze “Schade Deutschland alles ist vorbei”.
Barcelona zakkenrollershoofdstad van Europa
Dat het er op de Rambla op gewone avonden anders aan toegaat ontdekte ik enkele dagen later. Ik wilde een terrasje pikken en begaf mij naar de Rambla. Onmiddellijk werd ik aangesproken door Afrikaanse prostituees, waarvan eentje zelfs mijn hand vastpakte en met me meeliep.
Pas toen ik mij had losgetrokken en op een terras was gaan zitten was ik van haar af. Doch ik vreesde al voor de terugweg. Na enkele biertjes te hebben gedronken wilde ik een hapje gaan eten. Doch weer kreeg ik gezelschap op weg naar een eethuisje.
Ditmaal gaf ze niet op toen ik in het eethuisje was, want ze bleef buiten op me staan wachtten. Hier had ik geen zin in en snel maakte ik me uit de voeten naar een ander eethuisje aan de andere overzijde van de Rambla.
Ik had haar afgeschud en kon rustig gaan eten. Maar na het eten moest ik over de Rambla weer naar mijn hotel. Ik was amper buiten of ik werd ingesloten door prostituees en andere straatbewoners.
Ze maakten een joelend geluid waarop nog meer collega’s afkwamen. Eentje pakte me bij mijn polsen en op hetzelfde moment voelde ik een hand in mijn broekzak gaan. Vervolgens maakten ze zich snel uit de voeten…
Gelukkig was ik reeds gewaarschuwd voor het feit dat Barcelona de trieste status heeft van zakkenrollershoofdstad van Europa. Ik had daarom mijn geld niet in een portemonnee, maar in een buidel onder mijn kleren. Ze dachten buit te hebben maar grepen in een lege broekzak.
Na deze ervaring ging ik terug naar mijn hotel. Van een bezoek aan de Rambla bij avond was ik wel genezen.
Barcelona met de Hop On, Hop Off-Bus
De eerste dagen verkende ik Barcelona met de Hop On, Hop Off-Bus. Dat dit een goede manier is om een stad te leren kennen wist ik reeds van eerdere stedentrips. Het is niet de goedkoopste manier, maar meestal krijg je voor een paar Euro meer er een extra dag bij.
Tijdens het reizen krijg je bovendien uitleg over wat er te zien is, soms zelfs door een live-gids. Het aantal lijnen in Barcelona is zo groot dat je een geheel eigen route kunt samenstellen.
Openbaar vervoer in Barcelona
De volgende dagen van mijn verblijf van twee weken maakte ik vooral gebruik van de metro. Wat ik persoonlijk jammer vind is dat vrijwel alle tramlijnen in Barcelona zijn opgeheven. Ik mag graag gebruik maken van dit transportmiddel, omdat je onderweg – in tegenstelling tot de metro – de stad kunt bekijken.
Vaak stap ik in een vreemde stad op de bonnefooi in een tram. Ik zie dan wel waar ik uitkom. Naast de Hop On, Hop Off-Bus een fantastische en goedkope manier om een stad te verkennen. Wel moet je natuurlijk opletten dat je niet in een ongure wijk uitstapt, zoals mij in Lissabon eens is overkomen.
Naast de metro rijden er ook stadsbussen in Barcelona. Maar daarmee houdt het aanbod van het openbaar vervoer wel zo’n beetje op. Voor een grote diversiteit aan publieke transportmiddelen moet je in Boedapest zijn.
Tramvia Blau
Wie toch een nostalgisch tramritje wil maken kan op de Tramvia Blau (Catalaans voor “blauwe tram”) stappen. Dat is een uit 1901 stammende historische tramlijn die in het heuvelachtige district Sarrià-Sant Gervasi rijdt, in het uiterste westen van Barcelona.
De Tramvia Blau pendelt tussen metrostation Avinguda Tibidabo (FGC-lijn L7) en de kabelspoorweg van Tibidabo. Een ritje met Tramvia Blau is uitstekend te combineren met een bezoek aan pretpark Tibidabo, dat bovenop de gelijknamige berg ligt.
Pretpark Tibidabo
Een dagje naar pretpark Tibidabo is uiteraard een feest voor de kinderen. Verwacht echter geen Disneyland. Tibidabo is vooral een nostalgisch pretpark met enkele zeer oude attracties.
Mijn favoriete attractie was Aviòn, een uit 1928 stammende vliegtuigattractie. Hangend aan een lange arm, met aan de andere kant een contragewicht, draait een rood vliegtuigje rondjes om een toren.
De attractie staat aan de rand van de berg. Bij het draaien gaat het vliegtuigje even over de rand heen. Hierdoor heb je het gevoel hebt echt te vliegen en geniet je van een schitterend uitzicht over het buitengebied van Barcelona.
Het vliegtuigje is overigens een replica van het allereerste vliegtuig dat het traject Barcelona – Madrid vloog.
Meer informatie over pretpark Tibidabo vind je hier >>
Sagrada Familia
De Sagrada Familia werd ontworpen door Gaudí en de bouw startte in 1882. Tot op de dag van vandaag is de bouw nog steeds niet voltooid.
Wie het meesterwerk van Gaudí van binnen wil bezichtigen kan daarvoor het hele jaar terecht. De Sagrada Familia is dagelijks geopend vanaf 9 uur tot minimaal 18:00. Alleen tijdens feestdagen zijn de openingsuren beperkt tot 14:00.
Tip: Boek je tickets van tevoren om lange wachttijden voor de kassa te voorkomen.
Montjuïc
Montjuïc (Joodse Berg) is de naam van een berg in het zuidwesten van Barcelona. Het is een van de groene longen van de stad en een geliefd recreatiegebied. Onder andere het Olympisch stadion Lluís Companys en het Museu Nacional d’Art de Catalunya bevinden zich hier.
Een van de mooiste gebouwen van Montjuïc is het Theater Mercat de les Flors. Het werd geopend in 1929 als het Palacio de la Agricultura, ter gelegenheid van de Internationale Tentoonstelling dat jaar.
Daarna vestigde de centrale bloemenmarkt zich in het gebouw, vandaar de naam Mercat de les Flors, hetgeen bloemenmarkt betekend. Sinds 1983 doet het dienst als stadstheater.
Voor de liefhebbers van de Formule 1, hier werd van 1969 t/m 1975 de Grand Prix van Spanje verreden op een stratencircuit. Op de plek waar vroeger Start/Finish was staat nu een monument ter herinnering. Wanneer je dat wilt kun je nog de gehele ronde afleggen.
Meer informatie over het Formule 1-circuit van Montjuïc >>
Casa Milà
Casa Milà met zijn typische golvende buitenmuren is een van de bekendste gebouwen van Antoni Gaudí. Het appartementencomplex werd gebouwd met steun van de adellijke familie Milà, vandaar de naam Casa Milà (Huize Milà).
Naast de appartementen bevind zich in het gebouw ook een museum. Ook is het mogelijk een appartement te bezoeken.
Je vind het Casa Milà aan de Passeig de Gràcia 92, op de hoek met de Carrer de Provençia. De toegangsprijs begint bij € 22,-. Je kunt gebruik maken van een videogids, of meegaan met een rondleiding door een live gids.
Barri Gòtic (Gotische wijk)
De Barri Gòtic is het historisch centrum van Barcelona. Hier bevinden zich eeuwenoude gebouwen waarvan sommigen uit de Romeinse tijd.
Ook de bouw van de Romeinse steden, net als Amerikaanse steden in een ruitjespatroon, is hier goed terug te zien. De wijk bestaat uit vele smalle straten die uitkomen op pleinen.
Het bekendste en een van de mooiste pleinen is Plaça Reial. De gallerijen met bogen doen denken aan Rue Rivoli in Parijs, maar dan in het vierkant. Op dit plein staan ook twee door Gaudí ontworpen lantaarnpalen.
Toen ik in 2008 Barcelona bezocht ging ik geld pinnen bij een bank in de Barri Gòtic. Doch nadat ik alle handelingen had verricht kwam er geen geld uit de automaat.
Voor ik naar binnen zou gaan onderwierp ik de automaat eerst aan een nadere inspectie. Ik zag dat er een stripje voor de gleuf waar het geld uit moest komen was geprutst. Met een sleutel drukte ik het aan de kant en daar kwam mijn geld tevoorschijn…
Wees dus altijd op je hoede voor dergelijke trucs, zeker in Barcelona!
Park Güell
Park Güell is een uitgestrekt park, dat werd ontworpen door Gaudí, in het stadsdeel Gràcia in het noordoosten van Barcelona. Het park is vooral bekend vanwege de bonte beelden en golvende banken.
In 1900 gaf de industrieel Eusebi Güell aan Gaudí de opdracht voor de aanleg van een tuindorp op deze plek. Doch er werden slechts twee huizen gebouwd, waarvan een werd bewoond door Gaudí zelf. In plaats van een tuindorp verrees er een park dat naar Güell werd vernoemd.
Toen ik in 2008 Park Güell bezocht was het nog gratis toegankelijk. Doch sinds 2013 wordt voor het meest interessante deel van het park entree geheven. De toegang is € 8,-. Kinderen tot 6 jaar hebben gratis toegang.
Camp Nou Stadion FC Barcelona
Voetballiefhebbers moeten zeker een kijkje gaan nemen in het Camp Nou Stadion, de thuisbasis van FC Barcelona. In het stadion bevindt zich ook een museum van de club.
Camp Nou, Catalaans voor nieuw veld werd geopend in 1957. Naast voetbalwedstrijden wordt het ook gebruikt voor onder andere concerten. En zelfs paus Johannes Paulus II heeft er eens een mis gehouden.
Bezoekers kunnen kiezen uit verschillende arrangementen. Een standaardtoer kost € 29,50 aan de kassa. Voor dat bedrag heb je toegang tot het stadion en het FC Barcelona museum.
De gevaren van Barcelona
Aan het begin van het verhaal haalde ik al even aan dat Barcelona de zakkenrollershoofdstad van Europa is. Toen ik destijds op mijn werk vertelde dat ik naar Barcelona ging kwamen onmiddellijk de verhalen. Zo was van een vrouwelijke collega de tas open gemaakt in de metro.
Ik was dus gewaarschuwd en mede door eerdere ervaringen in Boedapest had ik de nodige voorzorgsmaatregelen genomen. Had ik dat niet gedaan dan was ook mijn portemonnee gestolen.
Denk dus heel goed om je spullen. Neem alleen mee wat je echt nodig hebt en gedraag je niet als een typische toerist. Zakkenrollers kiezen bij voorkeur toeristen als slachtoffer. Wanneer je bijvoorbeeld op een plattegrond aan het zoeken bent weet je zeker dat je hun aandacht hebt.
Tijdens die hachelijke avond op de Rambla zag ik een groep toeristen waarvan één geld aan het pinnen was. Zo te zien waren zij ook goed op de hoogte van de gevaren van Barcelona. Terwijl de een geld pinde schermden de andere groepsleden hem af, zodat niemand in de buurt kon komen.
Mocht je zoals ik in een hinderlaag terechtkomen, dan weet je zeker dat er een hand in je broekzak gaat. Stop dus geen waardevolle dingen in je broekzak, maar bewaar het op een plek waar ze het niet zomaar kunnen pakken.
Behalve zakkenrollers heb je in Barcelona niet zoveel te vrezen. En indien je de nodige voorzorgsmaatregelen neemt kun je een leuke vakantie beleven in deze mooie stad.
Wat is jouw ervaring met Barcelona? En heb je er ook te maken gehad met zakkenrollers? Laat het me weten in een reactie!